بر بنیاد گزارش‌های سازمان‌های غیر دولتی، تمامی کودکان افغان که از اروپا به افغانستان اخراج شدهاند با تهدید به مرگ و استخدام توسط گروه‌های مسلح مواجه هستند. باور این وضعیت برای زهرا، دختر افغان که چهار سال پیش از نروژ با خانواده اش به افغانستان اخراج شده، مشکل است. سونیا غزالی، خبرنگار رادیوی بین‌المللی فرانسه «ار اف ای» با زهرا در کابل ملاقات کرده است.
حدود ۴۲۶۰ پناهجوی افغان در سال ۲۰۱۷ به صورت اجباری و یا داوطلبانه از اروپا به افغانستان باز گشته‌اند. این در حالیست که بیش از ۱۷۰۰۰ نفر در اثر جنگ و درگیری‌های مسلحانه در این کشور در شش ماه اول سال کشته و یا و زخمی شدهاند.
سازمان غیردولتی بریتانیایی (Save The Children) از نتایج یک نظرسنجی در افغانستان و چندین کشور اروپایی ابراز نگرانی کرده و از اتحادیه اروپا خواسته تا مانع از اخراج کودکان و نوجوانان به افغانستان شود. این سازمان در مورد واقعیت‌های خطرناکی که بازگشت اجباری کودکان و نوجوانان به افغانستان به دنبال دارد هشدار می‌دهد.
من بسیاری از دوستان را از دست دادم
زهرا، خواهر و برادر و پدر و مادر‌اش چهار سال پیش از نروژ به افغانستان اخراج شدند. آن‌ها هنگامی که زهرا هنوز کودک بود به نروژ مهاجرت کرده بودند. حالا مدتی می‌شود که زهرا به مکتب می‌رود و بسیاری از آسیب‌های مربوط به جنگ را پس از بازگشت به افغانستان تجربه کرده است. زهرا می‌گوید: «ما در غرب کابل زندگی می کنیم و این محل اغلب مورد هدف حملات تروریستی قرار می گیرد. چند وقت پیش مسجد زمان که در نزدیکی محل سکونت ما قرار دارد مورد حمله تروریستی قرار گرفت. پس از آن هم حمله به مرکز آموزشی موعود رخ داد. من بسیاری از دوستانم را در آن حادثه از دست دادم چون که آن‌ها کشته شدند.»
ذهنیت اروپایی
زهرا که امروز ۱۶ ساله است و او به خواهر و برادر کوچک‌تراش می‌گوید: «کودکان در کشور نروژ آزاد هستند. در آن‌جا بین دختران و پسران تفاوتی وجود ندارد. در حالی که در افغانستان دختران و پسران از هم جدا هستند و شرایط زندگی برای دختران در این‌جا بسیار دشوار است.»
مادر زهرا اضافه می‌کند: «در افغانستان زندگی برای زنان بسیار سخت است. هنگامی که ما به شهر می رویم، فرزندانم از من سوالات زیادی را می‌پرسند. می‌گویند چرا با دختران در افغانستان اینگونه رفتار می‌کنند، چرا مردان به مشکلات زنان اهمیتی نمی‌دهند و با آن‌ها بد رفتاری می‌کنند؟ من هم به آن‌ها پاسخ می‌دهم که این‌جا وضعیت اینگونه است و چاره‌ای جز پذیرفتن آن نداریم. چیزی که وضعیت را برای فرزندان من در افغانستان دشوار‌تر کرده این است که آن‌ها به مشکلات اجتماعی این کشور با ذهنیت اروپایی نگاه می‌کنند.»
این خانواده به دلیل تهدیدات مکرر یک مرد قدرتمند محلی از افغانستان به نروژ فرار کرده‌بودند. بلافاصله پس از بازگشت اجباری این خانواده به افغانستان، برادر کلان زهرا توسط افراد مسلح در مسیر برگشت به خانه ربوده شد. خانواده زهرا یک سال بعد توانستند برادر هفده ساله او را در ازای پرداخت پول آزاد سازند.
منبع اصلی: رادیو ار اف ای.
>> در مهاجر نیوز بخوانید: کودکان پناهجو: از گهواره تا سفرهای
دشوار
>> در مهاجر نیوز بخوانید: بهره‌کشی جنسی از کودکان مهاجر
در یونان، مایه شرم اروپا