در زمان حضور نیروهای فرانسه در افغانستان، صدها مترجم افغان با این نیروهای همکاری کردند. اما، با خروج این نیروها از افغانستان و تغییر وضعیت امنیتی این کشور، خطر مرگ این مترجمان را تهدید میکند. مهاجرنیوز با دو مترجم سابق ارتش فرانسه که یکی از آنها هم اکنون در افغانستان و دیگری در فرانسه است و همچنین با معاون انجمن مترجمان افغان ارتش فرانسه در افغانستان (Association des interprètes afghane de l’Armée française) مصاحبه نموده تا وضعیت این مترجمان را بررسی کند.
با خروج نیروهای فرانسه از افغانستان در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ و تغییر وضعیت امنیتی این کشور، مترجمان افغان که
با این نیروها همکاری کردهاند با مشکلاتی زیادی از جمله تهدید به مرگ روبهرو
هستند.
بر بنیاد گفتههای خانم کارولین دوکروا (Caroline Decroix) معاون «انجمن مترجمان افغان ارتش فرانسه» ، با اینکه تعداد دقیق این مترجمان تا هنوز معلوم نیست، کمیسیون دفاع ملی نیروهای مسلح فرانسه تعداد آنها را بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ نفر تخمین زدهاست.
خانم کارولین دوکروا تایید میکند که خروج نیروهای فرانسه از افغانستان در سال ۲۰۱۲ آغاز گردید. پس از آن، در سال ۲۰۱۳ وزارت دفاع فرانسه برای نخستین بار برنامهای را راه اندازی کرد تا مترجمان افغان بتوانند به صورت قانونی به افغانستان را ترک کرده و به فرانسه بیایند. در آن زمان فقط یک ماه به این مترجمان وقت داده شد تا مراحل قانونی این پروسه را بگزارند و به همین دلیل تعداد زیادی از آنها نتوانستند وارد این پروسه شوند.
خانم کارولین دوکروا اضافه میکند که نخستین گروه مترجمان افغان که تعداد شان به ۷۳ نفر میرسید در سال ۲۰۱۳ به فرانسه رسیدند، گروه دوم که متشکل از ۱۰۰ نفر بودند در سال ۲۰۱۵ و آخرین گروه نیز شامل ۵۱ مترجم میشود در سال ۲۰۱۸.
صدها مترجم افغان تا هنوز بیسرنوشت ماندهاند
به عبارت دیگر، اگر ــ بنا بر آنچه که کمیسیون دفاع ملی نیروهای مسلح فرانسه گفتهاست ــ تعداد کل مترجمان افغان که با نیروهای فرانسه همکاری کردهاند به ۷۰۰ تا ۸۰۰ نفر برسد، امروز فقط ۲۲۴ تن از آنها توانسته اند افغانستان را ترک کنند و صدها تن دیگر هنوز سرنوشت شان معلوم نیست.
برای آنکه یک مترجم بتواند افغانستان را ترک کند، باید از سفارت فرانسه در افغانستان درخواست ویزا و ثابت کند که در سال ۲۰۱۵ نیز برای خروج از افغانستان اقدام کردهاند. اما تعداد زیادی از مترجمان به دلیل مهلت کوتاه این پروسه نتوانسته بودند وارد آنشوند. تعداد دیگری هم که در سال ۲۰۱۵ ثبت نام کرده بودند با جواب منفی سفارت فرانسه برای به دست آوردن ویزا روبهرو شدند. خانم کارولین دوکروا میگوید که وزارت دفاع فرانسه تا کنون هیچ جواب رسمی به مترجمان و انجمنهایی که از آنها حمایت میکند ندادهاست و هنوز دلیل ندادن ویزا به این مترجمان واضح نیست.
محمد بصیر ابراهیمی یکی از این مترجمان افغان است که با جواب منفی سفارت فرانسه روبهرو شده و به همین دلیل به صورت غیر قانونی خود را به فرانسه رساندهاست. محمد بصر میگوید: هنگامی که من در سال ۲۰۱۵ با سفارت مصاحبه داشتم، از من پرسیدند که آیا تهدید شدهام یا خیر و من هم گفتم که تا هنوز نه اما میخواهم که قبل از این که چنین اتفاقی رخ بدهد افغانستان را ترک کنم. آنها به من ویزا ندادند و به صورت غیر رسمی گفتند که «دلیلی برای ترک افغانستان وجود ندارد.» سر انجام محمد بصیر پس از دریافت تهدیدهای مکرر مجبور میشود افغانستان را بدون دریافت ویزا و به صورت غیر قانونی ترک کند.
مترجمانی که توانستهاند با دریافت ویزا به فرانسه بیایند از مزیتهایی از قبیل: داشتن کارت اقامت ۱۰ ساله، اجازه کار، کمک در جهت گذراندن دورههای کار آموزی و غیره برخوردار میشوند. و اما آنهایی که مانند محمد بصیر بدون دریافت ویزا و به صورت غیر قانونی به فرانسه آمدهاند وارد پروسه وزارت دفاع فرانسه نمیشوند و با مشکلات زیادی از جمله دریافت اقامت روبهرو هستند.
یکی از مترجمان افغان که هم اکنون در افغانستان است و ما او را به صورت مستعار بیژن مینامیم در یک تماس تلفنی امروز به ما گفت: «من پس از دریافت تهدیدهای مکرر از سوی مخالفان حضور نیروهای خاجی در سال ۲۰۱۴ از سفارت فرانسه درخواست ویزا کردم اما جواب رد گرفتم. در سال ۲۰۱۸ با «انجمن مترجمان افغان ارتش فرانسه» آشنا شدم و در اواخر ماه جنوری سال ۲۰۱۹ با کمک این انجمن دوباره درخواست ویزا نمودم.» این مترجم افغان امیدوارست بتواند قبل از آنکه اتفاق بدی برای خودش و یا خانواده ۴ نفرهاش بیفتد جواب مثبت گرفته و افغانستان را به مقصد فرانسه ترک کند.
«دولت فرانسه باید مسئولیت خود در برابر مترجمان افغان را به عهده بگیرد»
خانم کارولین دوکروا میگوید که «انجمن مترجمان افغان ارتش فرانسه» با تعداد زیاد از این مترجمان در ارتباط است. عدهای از آنها در افغانستان هستند و سفارت فرانسه به آنها ویزا نمیدهد، عدهای در مسیر جاده مهاجرت و عدهای دیگر هم همانند محمد بصیر در فرانسه بی سرنوشت ماندهاند. بر بنیاد گفتههای وی، این وضعیت باید تغییر کند و دولت فرانسه باید مسئولیت خود را به عهده بگیرد.
خانم کارولین دوکروا میگوید فرانسه باید آدرس ایمیلی را در اختیار مترجمان سابق ارتش فرانسه قرار دهد تا آنها بتوانند هر جا که هستند به صورت مستقیم تماس بگیرند. در حال حاضر این مترجمان فقط از طریق «انجمن مترجمان افغان ارتش فرانسه» درخواستهای خود را میفرستند. وزارت دفاع فرانسه باید به درخواست ویزای تمام مترجمان افغان، چه آنهای که در افغانستان هستند و چه آنهای که در مسیر جاده مهاجرت و یا در فرانسه، رسیدگی کند.
در ماه جنوری سال جاری دو خبرنگار فرانسوی کتابی در مورد سرنوشت نامعلوم مترجمان سابق ارتش فرانسه کتابی نوشته اند. با تغییر اوضاع سیاسی و امنیتی افغانستان، نویسندهگان این کتاب، «انجمن مترجمان افغان ارتش فرانسه» و نهادهای کمک به مهاجران امیدوارند که دولت فرانسه در مورد سرنوشت مترجمان افغان، قبل از آن که دیر شود تصمیم بگیرند.