پس از تخلیه یکی از کمپ‌های خودسرانه مهاجران واقع در پورت دو له ویلت در شمال شرق پاریس، حدود ۸۳ مهاجر از کشورهای مختلف در جمنازیوم بدن سازی موریس باکی در منطقه شاتیون ایل دو فرانس سرپناه یافته‌اند. مهاجر نیوز از این جمنازیوم گزارش می‌دهد.
این مهاجران که از کشورهای مختلف به فرانسه آمده‌اند، پس از گذراندن ماه‌ها درخیابان، اکنون از حضور در این جمنازیوم احساس خرسندی می‌کنند. با این حال، عدهی زیادی از آن‌های می‌گویند آینده نامعلومی دارند و نمی‌دانند پس از گذراندن مدتی کوتاه در این مکان به کجا فرستاده خواهند شد.
جمنازیوم موریس باکی در چند کیلومتری پاریس موقعیت دارد و به تاریخ ۲۸ جنوری سال به مدت یک ماه روان به روی مهاجران باز شد. این مدت می‌تواند تمدید شود.
عصر روز سه شنبه ۱۱ فبروری هنگام ورود به این جمنازیوم با گروهی از مهاجران افغان که چادری را روی زمین پهن کرده بودند و قطعه‌‌بازی می‌کردند مواجه شدیم. تعدادی هم در تخت‌های خود دراز کشیده بودند.
نبود سرپناه یکی از مشکلات عمده این مهاجران به شمار می‌رود. عده‌ای از مهاجران افغان می‌گویند نگران آینده خود هستند و نمی‌دانند بالاخره کارشان به کجا خواهد کشید.
وحید فاروق، جوان ۲۷ ساله افغان که باشنده اصلی ولایت تگاب است، همسر فرانسوی و یک کودک دارد. خانواده وحید، جدا از وی، در شهر مارسی فرانسه زندگی می‌کند.
وحید فاروق می‌گوید: «بیکار هستم و به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌توانم با خانم و فرزند خود یکجا زندگی کنم، آن‌ها نیاز به مصارف دارند و من نمی‌‍خواهم بار دوش خانواده شوم.»
وحید فاروق از دو سال به این سو جدا از زنش زندگی می‌کند. کودک وی، علی، یک ساله است. وحید می‌گوید همیشه به پسرش فکر می‌کند و حتا گاهی با بازیچه اطفال می‌خوابد.
این مهاجر افغان می‌خواهد برای پیوستن به خانوادهاش در شهر مارسی خانه بیابد.
زاهد، یک مهاجر دیگر افغان که ۲۴ سال عمر دارد و در سال ۲۰۱۷ مهاجر شده است، می‌گوید پیش از این در منطقه مون له ژولی با دوست خود در خانه کرایی زندگی میکرده است. اما وقتی دوستش افغانستان رفت، او بی‌خانه شد و از ناگزیری گذرش به منطقه پورت دو له ویلت افتاد.
وی می‌گوید از ماه دسامبر سال گذشته به این سو درخواست
خانه داده اما تا هنوز جوابی دریافت نکرده است.
زیارمل پناهجوی دیگری است که در این جمنازیم زندگی می‌کند. وی می‌گوید ۸ ماه از مصاحبه‌اش با اوفپرا می‌گذرد اما هنوز جوابی دریافت نکرده است. وی از نداشتن آدرس مشخص و قطع شدن کمک مالی دولت شکایت دارد.
وی می‌گوید جمنازیوم کارمند اجتماعی ندارد تا کارهای اداری مهاجران را پیش ببرد.
خدمات جمنازیوم
در همین حال سیور وان سی، رییس عمومی انجمن الیترالیا، که مسولیت جمنازیوم را بر عهده دارد به مهاجر نیوز می‌گوید: «این جمنازیوم برای یک ماه به روی مهاجران باز است و این مدت می‌تواند تمدید شود. در حال حاضر ۸۳ مهاجر این‌جا زندگی می‌کنند. این مهاجران اهل افغانستان یا سودان اند.
به گفته رییس سازمان الیترالیا، ۹۰ درصد باشندگان جمنازیم از خدمات صحی بهره گرفته‌اند و همچنان گاهی اوقات باشندگان محل برای آنان لباس و غذا توزیع می‌کنند.
وی می‌گوید نمی‌داند پس از این مهاجران به کجا انتقال داده خواهند شد. به گفته وی این مسئولیت آن‌ها نیست و اداره‌های مسئول در این زمینه تصمیم می‌گیرند.