با آواره شدن حدود ۱۲۰۰۰ مهاجر در جزیره لیسبوس، مقام‌های یونانی از گسترش ویروس کرونا نگران هستند. بر اساس گزارش‌ها، ۳۵ مهاجری که آزمایش کرونای آنها مثبت اعلام شده بود بعد از آتش سوزی کمپ موریا با سایر مهاجران فرار کرده‌اند. با این حال برای مهاجرانی که از یک هفته به این سو در جاده‌ها می‌خوابند نگرانی برای یافتن غذای روزانه بر ترس از ویروس کرونا غلبه کرده است.
زیر یک چادر
خاکستری رنگ که به عنوان خیمه برافراشته شده، جسیکا، زن مهاجر کامرونی شانه به
شانه دو مهاجر مرد هموطنش نشسته است. آنها از این امر ناامید شده اند که بتوانند
در میان هزاران مهاجری که در امتداد جاده
میتیلین زندگی می‌کنند، فاصله اجتماعی لازم برای جلوگیری ازابتلا به ویروس کرونا را
رعایت کنند.
این زن جوان با ناراحتی می‌گوید:« اینجا مثل مرغ در مرغانچه گیر افتاده‌ایم. در وقت توزیع غذا همه به هم می‌چسبند و غیر ممکن است که یک متر فاصله را رعایت کنیم.»
در میان هزاران مهاجر نجات یافته از کمپ سوخته موریا که در امتداد جاده جابجا شده‌اند، همه ویروس کرونا را فراموش کرده‌اند. آن زمان که مهاجران تلاش می‌کردند علیرغم دشواری‌های زندگی در کمپ موریا، از ابتلا به ویروس جلوگیری کنند، حال به گذشته تعلق دارد.
در همین زمینه:جزیره لیسبوس: یک هفته بعد آتش سوزی در موریا، مهاجران همچنان در جاده‌ها می‌خوابند
بعد از آتش سوزی، نه تنها رعایت فاصله اجتماعی برای مهاجران ناممکن شده بلکه فوریت هم برای آنان تغییر کرده است. دیمیترا شاسیوتی، داکتر روانشناس در سازمان داکتران بدون مرز می‌گوید:« در شرایط کنونی بزرگترین نگرانی برای این مهاجران دسترسی به غذا و آب است.»
این
روانشناس به یاد می‌آورد که تا همین چند روز پیش هم، بیمارانش از ناحیه ویروس
نگران بودند؛ مخصوصاً وقتی که در روز اول سپتمبر اولین مورد مثبت در کمپ موریا
اعلام شد.
اما حال، فقط تعداد محدودی از مهاجران ماسک به صورت دارند. ابوالفضل، ۱۳ ساله، صورتش را با یک ماسک آبی تکه‌ای پوشانده که از انجمن ون هپی فمیلی گرفته است. این نوجوان افغان می‌گوید:«بیشتر مهاجران از کرونا ویروس نمی‌ترسند اما باید احتیاط کنیم. اگر یک نفر کرونا بگیرد همگی را مبتلا خواهد کرد.»
در فردای آتش سوزی در موریا، انجمن ون هپی فمیلی ۲۰۰ ماسک به مهاجران توزیع کرد. به گفته نیکولا، که نخواست اسم خانوادگیش را بگوید، انجمن کمی پیشتر مقداری مایع ضد عفونی و صابون هم به مهاجران توزیع کرده بود اما «حال هیچکسی به فکر ویروس کرونا نیست. نیازهای عاجل تری وجود دارند.»
نگرانی از شیوع ویروس کرونا
چند روز پیش از آتش سوزی در موریا، شمار مبتلاشدگان به ویروس کرونا در میان مهاجران ۳۵ نفر بود. بعد از آتش سوزی آنها با سایر مهاجران از کمپ فرار کردند. تا کنون فقط چند تن از آنها شناسایی شده‌اند.
در همین زمینه: شمار مبتلایان به ویروس کرونا در کمپ موریا به ۱۷ نفر رسید
مقام‌های محلی از این وضعیت خیلی نگران هستند. جزیره لیسبوس در اواخر ماه اگست از سوی مقام‌های آتن در فهرست مناطق شیوع ویروس قرار داده شده بود.
در کمپ چدید و موقتی کنار بحر، مهاجران تازه وارد مورد آزمایش سریع کرونا قرار می‌گیرند. افراد مبتلا به ویروس در انزوا قرار داده می‌شوند اما نتیجه آزمایش در دوسیه پناهندگی تاثیر ندارد. الی تانو، وکیل مدافع و عضو شورای پناهندگان یونان می‌گوید:« کرونا ویروس ربطی به پناهندگی ندارد. افراد مبتلا به ویروس قرنطین می‌شوند اما این امر در روند پناهندگی تاثیر ندارد....»
دشوار است تشخیص داد که در میان هزاران مهاجری که در امتداد جاده میتیلین می‌خوابند چه کسی ویروس دارد. یک کلینیک سیار سازمان داکتران بدون مرز که در قسمت بالای جاده مستقر شده تلاش دارد برخی بیماران احتمالی را ردیابی کند.
فارس الجواد، سخنگوی سازمان می‌گوید:«اگر کسی علایم بیماری را داشته باشد ما اورا به شفاخانه میتیلین معرفی می‌کنیم. یک امبولانس می‌آید دنبال بیمار. دیروز این مساله برای یک کودک پیش آمد.»
او می‌افزاید:« بیماران باید علایمی بیشتری بغیر از سرفه داشته باشند زیرا در اینجا همگی سرفه می‌کنند.»
وقایه ناممکن است
برخی از مهاجران برای کنترول در داخل کمپ فعالیت می‌کنند. دادی موکندی، یک مهاجر کانگویی در ماه اگست از سوی داکتران بدون مرز درباره ویروس کرونا آموزش دیده است. او می‌گوید:« ما یاد گرفتیم چگونه افراد خود را از ویروس محافظت کنند، دست‌های خود را بشویند، چگونه ماسک خود را تبدیل کنند و علایم ویروس را بشناسند.» او هنوز هم تی شرتی را به تن دارد که هنگام آموزش به او داده بودند. این تی شرت یکی از چیزهایی بود که او توانست بعد از آتش سوزی از کمپ موریا با خود بگیرد.
او هم
پذیرفته است که در شرایط کنونی غیرممکن است به مهاجران در باره پیشگیری از ویروس
کرونا حرف زد. چگونه میتوان به آنها گفت دست‌های خود را بشویند در حالیکه آب اصلا
وجود ندارد؟ چگونه باید به آنها گفت فاصله را رعایت کنند در حالی که هنگام توزیع
غذا باید یکدیگر را تیله کنند؟
در این میان سازمان داکتران بدون مرز روی یک مساله فوری دیگر تمرکز کرده است: فارس الجواد می‌گوید:« درست است که بعد از آتش سوزی ۳۵ نفر مبتلا به ویروس پراگنده شده‌اند. اما برای ما، عاجل ترین مساله این است که مهاجران در یک محل امن جابجا شوند. این محل امن، سرک و جاده نیست.»