سازمان بین المللی مهاجرت میگوید که برخی از مقامهای دولت بوسنیا از همکاری برای پذیرفتن مهاجران در سرپناههای سازمان ملل خودداری میکنند. این در حالیست که با فرا رسیدن فصل سرما، هزاران مهاجر از جمله خانوادهها در جادهها یا جنگلها زندگی میکنند.
پیتر واندر اویرارت، هماهنگ کننده دفتر سازمان بین المللی مهاجرت در بوسنیا در گفتگو با خبرگزارس آسوشتیدپرس گفت که برخی مقامهای دولت بوسنیا به جای همکاری با سازمان ملل برای اسکان مهاجران، از ورود مهاجران به مراکز سازمان ملل جلوگیری میکنند.
او گفت که «از جمله ۸۵۰۰ مهاجر گیرمانده در بوسنیا، ۲۵۰۰ تن آنان مجبور شدهاند در جادهها، ساختمانهای متروک و جنگلها زندگی کنند.» بخش عمده این مهاجران بی سرپناه در منطقه کرایینا در شمال غرب بوسنیا به سر میبرند که حدود ۱۰۰۰ کیلومتر مرز مشترک با کرواسیا دارد.
بیشتر بخوانید: افزایش شمار مهاجران در جاده بالکان
هماهنگ کننده سازمان بین االمللی مهاجرت در بوسنیا گفت:« آنچه که در این قضیه تاسف آور است این است که ما از سوی اتحادیه اروپا هزینه کافی مالی در اختیار داریم تا به نیازمندیهای این مهاجران رسیدگی کنیم.»
او به عنوان نمونه از یک مرکز مهاجران در کرایینا یادآوری کرد که گنجایش ۱۵۰۰ مهاجر را دارد اما مقامهای محلی فقط به ۵۰۰ مهاجر اجازه سکونت در این مرکز را دادهاند.
پیتر واندر اویرارت گفت:« من میتوانم از همین فردا ۱۰۰۰ مهاجر را از جادهها در این مرکز جابجا کنم اما اجازه چنین کاری را ندارم.»

خبرگزاری آسوشتید پرس نوشته است که موفق نشده نظر مقامهای بوسنیا را درباره اظهارات نماینده سازمان بین المللی مهاجرت به دست آرد.
در سال ۲۰۱۷ زمانی که اکثریت کشورهای بالکان مرزهای خو را به روی مهاجران شرق میانه، آسیا و افریقای شمالی مسدود کردند، بوسنیا به گذرگاه عمده مهاجران به سوی اروپا بدل شد.
اتحادیه اروپا تا کنون ۶۰ میلیون یورو را به عنوان هزینه مالی فوری برای هفت مرکز پذیرایی از مهاجران در بوسنیا تخصیص داده است. شش مرکز مهاجران در کرایینا موقعیت دارند.
در مقابل، مقامهای بوسنیا تعهد کرده بودند که ساختمانهای دولتی بیشتری را برای اسکان موقت مهاجران اختصاص دهند اما مقامهای منطقه کرایینا به جای اقدام در این جهت، برعکس مناطق دیگر را به خودداری از پذیرفتن مهاجران متهم و شروع به اخراج مهاجران از سرپناهها کردند.
خبرگزاری آسشتید پرس میگوید که به تازگی مقامهای کرایینا مهاجران را مجبور کردند از مناطق شهری دورتر رفته و به جنگلها پناه ببرند اما نیروهای پولیس مناطق همجوار جلو این مهاجران را میگیرند.
در همین زمینه: مقام های کرایینا در بوسنیا از ورود مهاجران جلوگیری می کنند
به این ترتیب حضور فزاینده هزاران مهاجر بدون سرپناه و فاقد خدمات بهداشتی و حتی غذا احساس ناامنی را در میان ساکنان محلی دامن زده و به تشکیل گروههای دفاع خودی منجر شده است که مهاجران را به خشونت تهدید میکنند.
پیتر واندر اویرارت میگوید مقمهای بوسنیا فقط «چند هفته مهلت دارند تا به صورت عقلانی» با وضعیت موجود مقابله کنند در غیر آن «تا یک ماه دیگر افراد از جمله خانوادهها مجبور خواهند شد در زیر برف بخوابند.»