در فرانسه مهاجرانی که هنگام آزمایش تثبیت سن زیرسن بودن شان رد شده، می‌توانند در دادگاه در خواست تجدید نظر کنند. اما این روند چندین ماه را در بر می‌گیرد که در جریان آن مهاجران زیرسن به حال خود رها می‌شوند. سازمان «له میدی دو می» حدود ۱۵ تن از آن‌ها را در یک تئاتر در در منطقه سن-سن-دنی جا داده است.
از ۲۹ سپتمبر به این سو، اتاق‌های کوچک هنرمندان یک تئاتر در سن-سن-دنی به خوابگاه برای ۱۶ مهاجر زیرسن بدل شده است. کف یکی از اتاق‌ها به کلی با توشک‌های بادی فرش شده و در اتاق سرگرمی مهاجران نیز چند توشک دیده میشود. مهاجران امشب باید کمی نزدیکتر به هم بخوابند زیرا یک مهاجر زیرسن جدید وارد خوابگاه میشود. اگات ندیمی، مسئول سازمان له میدی دومی که مسئولیت این خوابگاه را به عهده دارد می‌گوید:«من می‌روم تا این جوان را که در بیرون می‌خوابید اینجا بیاورم.»
تمامی نوجوانان این خوابگاه موقتی می‌گویند که زیرسن هستند اما در هنگام تثبیت سن، دپارتمان‌های مختلف منطقه ایل دو فرانس، که مسئولیت افراد زیرسن را به عهده دارند، آن‌ها را به عنوان بزرگسالان شناخته اند.
بیشتر بخوانید: فرانسه: تثبیت سن مهاجران خردسال در کجا و چگونه انجام میشود؟
در دوره انتظار برای دادگاه تجدید نظر این نوجوانان- که از لحاظ اداری نه زیرسن هستند و نه بزرگسال- بی سرپناه هستند. اگات ندیمی، آموزگار در یک موسسه آموزشی تجارتی که زنی فعال است، این خوابگاه را برای نوجوانان تدارک دیده و این بار اولش هم نیست. در ماه جنوری ۲۰۲۰ او تعدادی از نوجوانان را در یک مرکز هنری در سن-دنی جابجا کرده بود.
حال او می‌داند که هر بار برای ایجاد خوابگاه، باید چندین موتر لحاف، توشک‌های بادی، مواد بهداشتی و اسباب سرگرمی را به یک محل موقتی انتقال بدهد. در سن-دنی خوابگاه موقت یک ماه ادامه پیدا کرد. این بار آگات می‌داند که نوجوانان، خوابگاه کنونی را در ۲۲ اکتوبر ترک خواهند کرد.
در هر صورت، خوابگاه در تئاتر نمی‌تواند دایمی باشد چون اتاق‌های هنرمندان ظرفیت و امکانات پذیرایی از ۱۵ نوجوان را ندارند. تئاتر دوش ندارد و در شب‌های نمایش، نوجوانان نمی‌توانند بیرون بروند.
اگات می‌گوید:«بلی این راه حل واقعی نیست اما اگر کسی مرا سرزنش کند خواهم گفت این نوجوانان اگر اینجا نخوابند باید در بیرون بخوابند!»
سه ماه در بیرون !
برخی از این نوجوانان برای بار اول است که بعد از ماه‌ها، شب در بیرون نمی‌خوابند. عثمان (همه نام ها در این گزارش مستعار هستند) مهاجر ۱۶ ساله از مالی، که کمی خجالتی به نظر می‌رسد باورش نمی‌شود که امشب جایی برای خوابیندن یافته است. او که شب جمعه گذشته با بکس پشتی‌اش وارد خوابگاه شده کسی را نمی‌شناسد و بعد از گذراندن سه ماه در بیرون، خیلی خسته است.
او می‌گوید از کشورش فرار کرد زیرا «در آنجا مشکلات زیادی» وجود دارد. او هنگام ورود به فرانسه در ۵ جون از سوی اداره ارزیابی مهاجران زیرسن وبدون همراه در سازمان صلیب سرخ مورد آزمایش تثبیت سن قرار گرفت. آزمایشگران گفتند که «جسامت» و «پختگی» او بیشتر از سنی است که او ادعا دارد. بعد از آزمایش یک ماه در هوتل بود اما در ۱۰ جولای مجبور شد بیرون برود.
عثمان در طول سه ماه در ایستگاه‌های مترو و راه آهن و در نقاط توزیع غذا در شمال پاریس سرگردان بود:«شب‌ها به خاطر سرما خیلی کم، شاید یک ساعت، می‌خوابیدم زیرا لحاف نداشتم.»
«مصاحبه برای تثبیت سن ده دقیقه طول کشید»
در اتاق خوابگاه،عبدالله‌یی، یک مهاجر زیر سن دیگر می‌گوید که آزمایشگران زیرسن بودنش را تائید نکردند. او می‌گوید که به او اجازه ندادند وضعیت خود را به درستی توضیح دهد. او زبان فرانسوی را می‌داند اما به زبان مادری‌اش راحت تر صحبت می‌کند اما هنگام مصاحبه به او مترجم پیشنهاد نکردند:«جواب‌های مرا گوش نکرده از من سوال می‌کردند. تمام مصاحبه ده دقیقه هم طول نکشید.»
عبدالله‌یی که در ماه نومبر ۲۰۰۵ تولد شده درخواست تجدیدنظر داده و روز ۱۴ اکتبر با قاضی نوجوانان در دادگاه قرار ملاقات دارد.
داستان زندگی این مهاجر نوجوان شبیه تمامی نوجوانان است که از افریقا، تنها به فرانسه آمده‌اند. او پدرش را ندیده و وقتی هشت ساله بود مادرش را نیز از دست داد. کاکایش که سرپرستی او را به عهده داشت او را می‌فرستاد تا ذغال بفروشد. او می‌خواست درس بخواند اما کاکایش موافق نبود:« به زنش می‌گفت به من غذا ندهد و مرا می‌زد.»
در تمام این دوره همسایه ها به او غذا می‌دادند تا این که با یکی از همین همسایه‌ها راه مهاجرت را در پیش گرفت. او نمیدانست کجا می‌رود و بعد از سفر چندین روزه بالاخره به مراکش رسید. مرد همراهش او را به یک قاچاقبر سپرد که از طریق دریا عبدالله‌یی را به اسپانیا فرستاد و او از آنجا به تنهایی به فرانسه آمد.
او در آغاز مانند دیگران در گاردونور می‌خوابید:«بعدتر به له ویلت رفتم اما شب اول کرتی‌ام را دزدیدند. دوباره به گاردونور برگشتم.» او یک روز هنگام توزیع غذا از سوی له میدی دومی در سرک وضعیت خود را به انجمن توضیح داد و به خوابگاه تئاتر آمد.
یک کمپ مهاجران زیرسن در قلب پاریس
در پایان ماه جون، چندین سازمان خیریه برای روشن کردن اذهان عامه در مورد وضعیت مهاجران زیرسن، با کمک ۶۵ مهاجر نوجوان، یک کمپ را در قلب پاریس ایجاد کردند. در ماه اپریل، چندین وکیل و سازمان‌های خیریه در مورد وضعیت این نوجوانان به دادستانی جمهوریت خبر و هشدار دادند که «این نوجوانان به حال خود رها شده» بدون سرپناه «در معرض خطرجدی» قرار دارند.
در همین زمینه: در یک اقدام اعتراضی، دهها مهاجر زیرسن و بدون همراه در پاریس کمپ ایجاد کردند
پولیس در ۴ اگست کمپ ژول فری را تخلیه کرد و مهاجران زیرسن را به یک جمنازیوم و بعدتر به یک هوتل انتقال دادند اما سازمان‌های خیریه خواهان یک راه حل دایمی هستند. در اوایل اگست، شهرداری پاریس اعلام کرده بود که یک مرکز برای اسکان این نوجوانان پیدا کرده و دولت برای مدیریت آن با یک سازمان خیریه در حال گفتگوست.
شهرداری پاریس درباره این طرح به پرسش‌های مهاجر نیوز پاسخ نداد.
تعداد زیادی از نوجوانان در میان مهاجرانی که زیرسن بودن آن‌ها از سوی دپارتمان‌ها ردشده، از سوی قاضی اطفال زیرسن شناخته شده‌اند. بر أساس آمار سازمان داکتران بدون مرز، ۵۷،۷ درصد از نوجوانان که درخواست تجدیدنظر کرده بودند و در سال ۲۰۱۸ از سوی مرکز این سازمان در پانتن در شمال پاریس حمایت می‌شدند، زیرسن شناخته شدند و اداره خدمات اجتماعی به أطفال مسئولیت آنان را به عهده گرفت.
در خوابگاه موقتی تئاتر که اگات ندیمی می‌تواند برای چند روز دیگر هم نوجوانان را جا بدهد، عثمان به روز ملاقاتش با قاضی فکر می‌کند. امشب، در حالی که هنوز هم صدای گفت‌و‌گو در اتاق پیچیده، او بوت‌هایش را می‌کشد و آهسته زیر لحافی می‌خزد که روی دوشک بادی هموار کرده‌اند. هنگامی که سرش را روی بالش می‌گذارد لبخندی صورتش را روشن می‌کند.
*انجمنی که اداره تئاتر را به عهده دارد نخواست نام و آدرسش در این گزارش ذکر گردد