یک زن مهاجر افغان در ایران می‌گوید که مهاجران در این کشور کوچکترین حقوقی مانند خریدن یک سیم کارت تیلفون را هم ندارند. به گفته این مهاجر، رفتار خشن پولیس، مشکل سند اقامت و عدم دسترسی به خدمات صحی و آموزشی از مشکلات عمده مهاجران در ایران هستند.
زینت، فعال حقوق مهاجران در شهر قم در ایران است که از ۳۵ سال به این سو در این کشور زندگی می‌کند. او در ۵ سالگی با خانواده‌اش به ایران مهاجرت کرده و از ۳۰ سال به این سو در شهر قم سکونت دارد و در بخش‌های اجتماعی، آموزشی، درخواست کارت اقامت و مسایل مهاجرت به مهاجران افغان کمک می‌کند.
زینت در گفتگو با مهاجر می‌گوید: «مهاجران افغان در ایران با مشکلات زیادی روبرو هستند. پولیس آن‌ها را اذیت می‌کند؛ مهاجران با مشکل سند اقامت و محدودیت دسترسی به خدمات آموزشی و صحی روبرو هستند. افغان‌هایی هستند که از ۴۰ سال به این سو در ایران زندگی می‌کنند و اسناد قانونی هم دارند اما نمیتوانند با اسم خود سیم کارت تیلفون، موتر یا خانه بخرند یا حساب بانکی باز کنند.»
این مهاجر افغان می‌گوید که پولیس ایران در برخورد با مهاجران همیشه با تنش لفظی با آن‌ها برخورد می‌کند. او می‌گوید سال گذشته که می‌خواست فهرستی از مهاجران مبتلا به کرونا را به وزارت صحت عامه ایران بدهد تا در مورد مصارف مداوای آن‌ها تخفیف تقاضا کند پولیس او را احضار و پاسورتش را ضبط کرد:« آن‌ها از من می‌پرسیدند که برای کدام سفارت کار و جاسوسی می‌کنم.»
به گفته زینت، پولیس دو هفته بعد از این که از او ضمانت گرفت پاسپورتش را دوباره به او داد.
او به مهاجر نیوز گفت: «مهاجران افغان در ایران سه وضعیت مختلف دارند: برخی‌ها سند اقامت دارند، تعدادی هم پاسپورت‌های موقتی و عده‌ای‌هم بدون سند هستند. من خودم پاسپورت دارم.»
به گفته زینت، مهاجرانی که کارت اقامت دارند هر سال برای تمدید آن باید پول هنگفتی بپردازند. به همین دلیل است که حدود ۲۰ درصد مهاجران نمیتوانند کارت‌های اقامت شان را تمدید کنند.
این فعال حقوق مهاجران همچنین می‌گوید از یک سال به اینسو، مهاجران بدون کارت اقامت حق ندارند به اسم خود سیم کارت تیلفون بخرند و باید از یک ایرانی کمک بگیرند. او می‌گوید که خودش با همسرش این مشکل را ندارند چون دو سال پیش سیم کارت تیلفون خریده بودند. گذشته از آن مهاجران حق ندارند به اسم خود موتر یا خانه خریداری کنند.
به گفته این مهاجر افغان، در شرایط بحران کرونا، وضعیت مهاجران افغان در ایران بدتر شده است. کسانی که به دلیل این بیماری به بستری شدن ضرورت داشته باشند باید بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومن پول بپردازند. گذشته از آن مهاجران کارت بیمه هم ندارند.
او می‌گوید مشکلات مهاجران افغان در ایران را با سفارت افغانستان در ایران هم در میان گذاشته‌اند اما مقام‌ها می‌گویند که این موضوع را باید حکومت افغانستان حل کند. این در حالیست که به گفته این مهاجر افغان، حکومت افغانستان برای مهاجران ارزشی قایل نیست و به مشکلات آن‌ها اعتنایی ندارد.