نزدیک به یک صد پناهجوی زیرسن و بدون همراه که بیشتر آنها نزد قاضی کودکان درخواست تجدیدنظر دادهاند، در شهر تولوز در معرض بی سرپناهی و بازگشت به خیابان قرار دارند: قرار است ساختمان محل اقامت این نوجوانان از سوی شهرداری مسدود گردد. این مرکز دو سال قبل برای خردسالان بدون همراه ایجاد شده بود. سازمانهای خیریهای که در این مرکز فعال بودند میگویند که اقدام شهرداری را درک نمی کنند.
در شهر تولوز، آسایشگاه پیشین سالمندان (des Tourelles) که از ماه فبروری ۲۰۲۰ از کودکان زیر سن قانونی و بدون همراه پذیرایی میکرد برای جشن دوسالگیاش آمادگی میگرفت. نوجوانان ساکن در این مرکز منتظرند که از سوی اداره خدمات اجتماعی برای کودکان (ASE) تحت مراقبت قرار بگیرند. مرکز یاد شده که پس از هشدار انجمنها و فعالان اجتماعی توسط شهرداری افتتاح و تمویل مالی شد، اکنون حدود یک صد نو جوان را در خود جای داده است.
اما روز ۲۵ جنوری امسال شهرداری به نوجوانان و انجمنها خبر داد که مرکز را می بندد. قرار بود این مرکز در ۷ فبروری تخلیه گردد. برای انجمنهایی که دو سال است در این مرکز کار می کنند، این اقدام ضربه سنگینی به شمار می رود.
نیکولا پوویس، هماهنگ کننده عملیات سیار سازمان داکتران جهان (MDM) در تولوز میگوید: «ما بسیار شگفت زده شدیم و مهلت داده شده بسیار کوتاه است.» او که جوانان اسکان داده شده را دنبال میکند، از شهرداری انتقاد میکند که «این مرکز را، بدون راه حل جایگزین برای اسکان نوجوانان می بندد.»
«تنها چشم انداز ممکن برگشت به خیابان است»
شهرداری تولوز در نامهای خطاب به انجمنها، از خود دفاع و بدون جزئیات لازم تأکید می کند که برای برخی از جوانان «سرپناههای دیگر پیشنهاد خواهد شد.». بقیه جوانان باید به بخش خدمات حقوقی عمومی مراجعه کنند.
در همین زمینه: مهاجران زیرسن و تنها: بعد از رسیدن به فرانسه چه حقوقی دارید ؟
اما الیس، یک عضو گروه شهروندی AutonoMIE، می گوید: «خدمات حقوقی عمومی یعنی شماره فوری ۱۱۵ که دیگر جا ندارد.»به گفته او تنها راه حل برای نوجوانان این است که «به جادهها برگردند.»
برای انجمنها، مشکل سرپناه برای نوجوانان زیرسنی که درخواست تجدیدنظر کردهاند، راه حلی ندارد زیرا آنان تحت حمایت اداره خدمات اجتماعی برای کودکان قرار ندارند. آنها همچنین نمیتوانند با شماره ۱۱۵ برای سرپناه تماس بگیرند، زیرا این شماره مخصوص بزرگسالان است.
تصمیم درک ناشدنی
به گفته الیس، نوجوانان غافلگیر شدهاند. از میان صدها نوجوانی که در مرکز نگهداری میشوند، بسیاری از کشورهای صحرای جنوب آفریقا آمدهاند و پس از یک سفر دشوار، از مرز فرانسه-اسپانیا یا فرانسه-ایتالیا عبور کردهاند. در تولوز، آنها سعی می کنند زیر سن بودن و تنها بودن خود را تثبیت کنند. حال اکثر آنها پس از رد شدن توسط شورای دپارتمانها، به قاضی اطفال مراجعه کردهاند.
در همین زمینه: دو شبکه استفاده جویی از نوجوانان بدون همراه در فرانسه دستگیر شدند
اما برای نتیجه درخواست تجدیدنظر، آنان باید مدتها انتظار بکشند. مدافع حقوق در گزارشی که در ۳ فبروری منتشر شده تائید میکند که خردسالان بدون همراه در این مدت «بیشتر اوقات سرگردان، بدون سرپناه یا مراقبت های آموزشی هستند.»
نیکولاو پوویس از داکتران جهان میگوید که آسایشگاه «به جوانان این امکان را میدهد تا سقفی بالای سر خود داشته باشند. در شهرهای دیگر، آنها لزوماً آنقدر خوششانس نخواهند بود که از امکانی شبیه این بهره ببرند.»
سازمانهای خیریه از بازگشت نوجوانان به جادهها نگران هستند
شهرداری تولوز دلایل متعددی را برای بسته شدن مرکز، از جمله اعمال خشونت آمیز، مطرح کرده و در نامه ۲۵ جنوری خود میگوید که کارمندان همکار این برنامه تجربی با انجمنها، «چندین بار» مورد بدرفتاری قرار گرفتهاند.
به گفته شهرداری، از زمستان گذشته چندین رویداد خشونت جدی رخ داده است: «برخی از نوجوانان از این سیستم کنار گذاشته شدند و نیروهای امنیتی شبها و آخر هفته در مرکز مستقر میشدند. اما وضعیت چندان بهتر نشد.»
سازمانهای خیریه این دیدگاه را رد میکنند و الیس پاسخ میدهد: «البته رویدادهای خشونت آمیزی وجود داشت، اما خشونتها نسبی، و مهمتر از همه، پراگنده بودند. این خشونتها به هیچ وجه نمایندگی از صدها جوانی نمیکنند که در مرکز اسکان داده شدهاند!»
نگرانی در مورد پیگیری اجتماعی، صحی و آموزشی نوجوانان
فراتر از مساله اسکان، بسته شدن مرکز پرسش چگونگی ادامه پیگیری اجتماعی و صحی خردسالان را نیز مطرح میکند. مایا لاپورت-ورن، از سازمان داکتران جهان در خبرنامه این سازمان، اظهار تأسف میکند و میگوید: «بسیاری از این جوانان مشکلات صحی جدی (جسمی و روانی) دارند که نیاز به پیگیری دارد و پس از بیرون رفتن آنان از سیستم، به هم میخورد.»
در همین زمینه: وکیلان فرانسوی تبلیغات راست افراطی علیه مهاجران زیرسن و بدون همراه را محکوم کردند