یک مطالعه رسانه ای نشان می دهد که مقامات بریتانیا در حمایت از پناهجویان شکست خورده اند. از ژانویه، نیمی از پناهندگان، نیمی از آنها آسیب پذیر، در پناهگاه های دولتی جان باخته اند.
محمد کامارا مهاجر ٢٦ ساله در جون ۲۰۲۰ پس از شکنجه در ساحل عاج و لیبیا وارد بریتانیا شد. مقامات بریتانیایی او را در هتلی در شمال لندن جا دادند. محمد کامارا پس از ورود به هتل از درد و مشکلات صحی شکایت کرده کرده بود. رسانه گاردین به نقل از موسی* نوشت: «وضعیت روز به روز بدتر میشود.» موسی نیز در آن زمان در هتل اقامت داشت.
به گفته او محمد کامارا هر روز از کارکنان هتل کمک می خواست. این هتل توسط یک شرکت دولتی اداره می شد.
به گفته موسی، کارکنان هتل به محمد گفته بودند که به دلیل بحران کرونا نمی تواند که او به شفاخانه یا نزد دکتر برود. موسی در نوامبر سال ۲۰۲۰ در اتاقش بر اثر سکته قلبی درگذشت.
به گفته وکیل این خانواده محمد کارا، وزارت کشور به کارکنان هتل نگفته است که محمد کارا آسیب پذیر است و به تداوی نیاز دارد. به گزارش گاردین مقامات می دانستند که او قربانی برده داری مدرن است.
از جنوری۲۰۲۰ حدود ۸۲ پناهجو در پناهگاههایی که توسط مقامات اداره می شوند، جان خود را از دست دادهاند. محمد کامارا یکی از این پناهجویان بود. گاردین نظر به سندی از وزارت داخله کشور گزارش می دهد که حداقل ۱۷ تن از این مهاجران خودکشی کرده اند. نیمی از قربانیان آسیب پذیر در نظر گرفته شده بودند و به مراقبت های صحی ویژه نیاز داشتند.
«پناهجویان نیز مانند سایر افراد در معرض خطر مرگ قرار دارند.»
این گزارش تحقیقی توسط گاردین و گروه محققین لیبرتی انفستگیتس انجام شده است.
به گفته کارشناسانی که با خبرنگاران گفتگو کردند، جزئیات برخی از حوادث ممکن است شبهه هایی مبنی بر "خطاهای سیستماتیک" را ایجاد کند.
آلیستر کارمایکل، نماینده پارلمان بریتانیا و سخنگوی حزب لیبرال دموکرات ها گفت: « تحقیقات نشان می دهد که سرپناه، حمایت صحی، خدمات و حفاظت از پناهجویان باید تحت نظارت مستقل و به گونه فوری انجام یابد.»
در همین زمینه: تعدادی از مهاجران افغان در لندن «پیشنهاد مساکن دایمی را نمیپذیرند»
اما مقامات این اتهامات را رد کرده اند. سخنگوی وزارت داخله بریتانیا می گوید که پناهجویان نیز مانند مردم عادی ممکن است به دلایل طبیعی یا بیماری های مختلف در معرض خطر مرگ قرار گیرند.
خود کشی یک پناهجوی۲۳ ساله ایرانی در هتل
بر اساس تحقیقات انجام شده، علاوه بر شرایط بهداشتی و صحی، مشکلات روحی و روانی نیز می تواند منجر به حوادث تلخ در این پناهگاه های دولتی شود. شایان زال دهنوی مهاجر ۲۳ ساله که در نوامبر ۲۰۱۹ از طریق کانال مانش به بریتانیا وارد شده بود، پس از یک سال خودکشی کرد. او در هتلی بنام لیستر در مرکز بریتانیا اسکان داده شده بود، جایی که شرایط زندگی در آن بسیار دشوار بود.
کارکنان هتل متوجه شده بودند که شایان زال دهنوی از مشکلات روانی رنج می برد و به وزارت کشور اطلاع داده بودند. یک سازمان دولتی به او گفته بود که به داکتر مراجعه کند اما وی این پیشنهاد را رد کرده بود.
محققان می گویند زمانی که نگرانی هایی جدی در مورد پناهجویان ایجاد می شود، آنها باید به مکان دیگر جهت امکانات بهتر منتقل شوند. شایان یکی از کسانی بود که از حمایت محروم شد و خودکشی کرد.
سیستم پناهندگی برای پناهجویان در بریتانیا بارها مورد انتقاد قرار گرفته است.
پناهجویان اغلب ماه ها را در هتل هایی سپری می کنند که توسط دولت اداره می شود اما در مناطق دور افتاده واقع شده اند. به گزارش ایندیپندنت در حال حاضر بیش از ۲۸ هزار پناهجو در پناهگاه های موقت زندگی می کنند. برخی تا یک سال در این پناهگاه ها می مانند.
ایندیپندنت به نقل از کارلوس ۳۵ ساله که هشت ماه است به همراه همسر و دو فرزندش در یک اتاق کوچک زندگی می کنند، می گوید که فرزندانشان به دلیل شرایط نامناسب در اتاق مریض شده اند.
در ماه اول سال جاری، بیبیسی گزارشی در مورد مسکن های دولتی در بریتانیا منتشر کرد که نشان داد اردوگاههای پناهندگان در این کشور مملو از زباله است و سقف برخی از خانهها در چند ماه گذشته فرو ریخته است.
مرتبط: انگلستان؛ در یک سیستم پذیرایی غیرشفاف «فکر کردن به آینده دشوار است»
در ماه اول سال جاری، بیبیسی گزارشی را در مورد اماکن دولتی برای مهاجران در بریتانیا منتشر کرد. این اماکن مهاجران در محل های مملو از زباله قرار گرفته است. حتا سقف برخی از خانهها در چند ماه گذشته فرو ریخته است.
نظر به گزارش ها در سال ۲۰۲۱ حدود ۴۸۵۴۰ درخواست پناهندگی در بریتانیا ثبت شده است.