مقامات فرانسوی نیرو های دریایی بریتانیا را متهم میکنند که ۳۸ پناهجو را که در آب های کانال مانش گیر مانده بودند، نجات نداده و جان آنها را به خطر انداخته است.
این حادثه در دوم جنوری در کانال مانش رخ داد. به گفته مقامات فرانسوی، قایق مهاجران ساعت پنج و نیم پس از ظهر وارد آب های بریتانیا شد. اما اندکی بعد قایق آنها از کار افتاد و از مسیر خود منحرف شد.
نجات دهندگان فرانسوی از نهاد "سولیدر یونیون" در خبری اعلام کرد که تعدادی از کارگران آن در زمان وقوع حادثه در کشتی سوار بودند و قایق پناهجویان را تعقیب میکردند.
در بیانیه مطبوعاتی آمده است که نیرو های دریایی در کشتی بریتانیایی تایفون به امدادگران فرانسوی گفتهاند که در کشتی جا ندارند، اما قول داده اند که کشتی دیگری مهاجران سرگردان را نجات میدهد.
مرتبط: کانال مانش: بیش از ۱۰۰ مهاجر وارد بریتانیا شدند
در همان زمان، روزنامه گاردین به نقل از رمی واندپلانک یکی از اعضای اتحادیه سولیدر یونیون گفت، زمانی که آنها شروع به تعقیب قایق پناهجویان کردند، آنها در آب های ساحلی فرانسه بودند. اما بعداً کشتی وارد آب های بریتانیا شد. رمی واندپلانک گفت: «ما با گارد ساحلی بریتانیا از طریق رادیو صحبت کردیم. گفتند اشکالی ندارد...»
وی افزود که اندکی بعد قایق از مسیر خود منحرف شد و به آب های فرانسه بازگشت. به گفته وی، قایق رانان میخواستند به سمت آب های انگلیس بروند اما امواج و باد در دریا مانع آنها شد و همچنین جی پی اس نیز از کار افتاد.
به گفته واندپلانک، آنها در نهایت مجبور شدند پناهجویان حاضر در کشتی را نجات دهند و به بندر ببرند.
همزمان آمارهای وزارت دفاع بریتانیا نشان میدهد که روز دوم جنوری یک قایق پناهجویان با ۴۴ سرنشین از طریق کانال مانش وارد این کشور شده است. اما در سوم جنوری هیچ کشتی به بریتانیا نرسیده است.
در همین زمینه: داستان نجات یک کودک افغان از دریا در راه بریتانیا
کانال مانش بین فرانسه و بریتانیا یکی از پر ازدحام ترین راه های دریایی جهان است. به گفته سازمان بین المللی مهاجرت، از سال ۲۰۱۴ حداقل ۲۰۵ پناهجو در این کانال غرق یا مفقود شدهاند.
بیشتر بخوانید: در سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۵ هزار مهاجر با قایق های کوچک وارد بریتانیا شدند
در ۲۴ نوامبر سال ۲۰۲۱ یک قایق پناهجویان در کانال مانش غرق شد که منجر به کشته شدن ۲۷ تن از جمله ۷ زن، یک نوجوان ۱۶ ساله و یک کودک ۷ ساله شد. یک سال پس از این حادثه، تحقیقات نشان داد که در سیستم نجات فرانسه نقص هایی وجود داشت. بر اساس تحقیقات، پناهجویان پیش از غرق شدن بارها با مقامات فرانسوی و بریتانیایی تماس گرفتند، اما تلاش آنها بی نتیجه ماند.