وضعیت پناهجویان در یونان وخیم خوانده میشود. خشونت به یک امر معمول در اردوگاههای پرجمعیت پناهجویان بدل شده است. بر بنیاد گزارش کارمندان خدماتی و پژوهشگران، بهرهکشی جنسی و بدرفتاری با کودکان در اقامتگاهها بسیار شایع است.
خشونت، بهرهکشی جنسی و بیخانگی مواردی اند که کودکان
مهاجر و پناهجو را در جزایر مختلف یونان میآزارند. گزارش دانشگاه هاروارد زیر
نام «اضطرار در حالت اضطرار» در ماه اپریل سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که
کودکان مهاجر دستخوش خشونتهای فیزیکی، روانی و جنسی در کمپها و تأسیسات مهاجران
در یونان اند.
زندگی خطرناک
بسیاری پناهجویان به خاطر نبود فضا و محل کافی در اقامتگاهها، در تأسیسات موقت به سر میبرند. گزارش این دانشگاه میرساند: «اردوگاهها به دلیل نبود منابع، فضا و برنامه جامع در کمپهای نظامی، توقفگاههای وسایط نقلیه، انبارهای متروک و کارخانهها در بیرون از شهرها ساخته شدهاند.»
وضعیت بد زندگی افراد در محلات یادشده عاملی پنداشته میشود که خطر برای کودکان مهاجر را افزایش داده است. کمپ ساموس را میتوان به عنوان یکی از مثالهای زنده یادآوری کرد. این اردوگاه که پیش از این کمپی نظامی بود، در نزدیکی یک تپه قرار دارد و دارای چندین طبقه است. در واقع، این محل ظرفیت پذیرش ۷۰۰ تن را دارد اما در حال حاضر، ۱۶۰۰ تن در آن زندگی میکنند. در بیرون این کمپ، بسترهای اضافی در خیمهها ایجاد شدهاند. پس از توافقات انجامشده میان اتحادیه اروپا و ترکیه، این محل از اردوگاه موقت به کمپ دایمی پناهجویان بدل شد.
در یکی از طبقههای این اردوگاه، محلی برای بود و باش پناهجویان زیرسن در نظر گرفته شده است که نبود امنیت یکی از چالشهای اساسی در آن پنداشته میشود. آنوک، کارمند رضاکار جزیره ساموس، در گفتوگو با مهاجر نیوز گفت که محل اقامت پناهجویان زیرسن و بدون سرپرست در سال گذشته مورد حمله مهاجران بالغ قرار گرفت. در آن زمان، همه پنجرهها شکسته شدند اما تاحالا اقدامی برای بازسازی آن صورت نگرفته است. به بیان آنوک: «این طبقهای است که بیشتر درگیریها در آن صورت میگیرد. طبقهای که نبود امنیت در آن باعث میشود کودکان نامصون باشند.»
گفته میشود که حالا پس از تلاش یکساله، سرانجام یک
افسر پولیس یونانی در بیرون از اقامتگاه پناهجویان بیسرپرست به وظیفه گماشته شده است.
اما آنوک میافزاید: «مطمئن نیستم که با حضور پولیس در آنجا تفاوتی آمده باشد. در حال حاضر، ۳۶ پناهجوی زیرسن در این کمپ زندگی میکنند.
این کودکان در حال خودشان رها شدهاند و هیچ سرپرستی ندارند.»
این اظهارات، گزارش دانشگاه هاروارد را تائید میکند. نتیجه این پژوهش بیان کرده بود: «کودکان بیسرپرست در معرض خطر جدی قرار دارند و احتمال میرود که آنها قربانی جوانان و کسانی که در بازداشتگاهها گیر ماندهاند و همچنان کودکان بیسرپرست دیگر شوند.»
این گزارش به پسزمینه بروز خشونتها نیز اشاره کرده بود: «زندگی مشترک اجباری صدها مهاجر با فرهنگ، سن و جنسیت متفاوت، و نیز آینده مبهم و خطر اخراج، اغلب سبب ایجاد ترس و ناامیدی میشود. سرانجام موارد یادشده باعث میشود که اعمال خشونتآمیز شکل بگیرند.»
از نبود برق که در نتیجه آن کودکان و زنان نمیتوانند شبهنگام تشناب بروند نیز به عنوان عامل خطر در اردوگاهها نام برده شده است. این چالش در بیشتر اردوگاهها به ویژه جزیره ساموس به مشاهده رسیده است. آنوک در گفتوگو با مهاجر نیوز بیان کرد که کودکان و زنان مجبور میشوند در بوتلها رفع حاجت کنند.
در حال حاضر، حدود ۳۵۰ کودک در جزیره ساموس با خانوادههایشان زندگی میکنند. گزارش دانشگاه هاروارد بیان میدارد که در این جزیره مکان مشخصی برای کودکان مد نظر گرفته نشده است و این خود خطری برای کوکان تلقی میشود.
منابع کمیاب
منابع و ظرفیت سازمانی هم در یونان محدود است. یافتههای دانشگاه هاروارد و اظهارات رضاکاران در جزیره ساموس این ادعاها را تائید میکند. شماری از رضاکاران در گفتوگو با مهاجر نیوز گفتهاند که فقط یک داکتر و یک رواندرمان به ۱ هزار و ۶۰۰ مهاجر رسیدگی میکنند.
پناهجویان بیسرپرست اغلب تصمیم میگیرند که سفر به جلو را به تنهایی در پیش گیرند.
یافتههای دانشگاه هاروارد برجسته میسازد که به دلیل نبود پول نزد پناهجویان زیرسن، آنان مجبور میشوند به تنفروشی رو بیاورند. این دانشگاه با یادآوری از بازار گرم تنفروشی در پارکهای آتن میگوید که کودکان خردسال، در بدل دریافت بیشتر از ۱۵ یورو آماده میشوند تنفروشی کنند.
با این همه، تحقیق دانشگاه هاروارد خلاصه میکند که: «هر کودک مهاجر بدون در نظر گرفتن اینکه اهل کجا است، قربانی تجارت جنسی میشود. کودکان قربانی در اقامتگاهای اطراف شهر آتن زندگی میکنند. آنها به هدف تنفروشی به چهارراه پارک ویکتوریا میروند و پس از انجام این عمل به محلات خود باز میگردند.»